Powinowactwa wyszehradzkie to kolejna, wydana w Polsce, książka profesora Csaba G. Kissa, węgierskiego eseisty, historyka literatury i kultury. Cenionego uczonego, polonofila.
Csaba G. Kiss w swych badaniach i publikacjach pozostał wierny problematyce środkowoeuropejskiej. Zajmuje się nią od dawna, niezależnie od koniunktur politycznych i mód intelektualnych. Powinowactwa wyszehradzkie są tego kolejnym świadectwem.
Pomieszczone w niej wspomnienia, szkice i eseje traktują o związkach, ale i problemach natury politycznej i kulturalnej, którym żyły kiedyś i żyją dziś narody państw Europy Środkowo-Wschodniej. O przyjaźniach, ale i antagonizmach, już to łączących już to dzielących ludzi zamieszkujących, nierzadko po sąsiedzku, kraje tego regionu.
Książka zawiera pisma rozmaite, od osobistej impresji poświęconej „stolicy młodości” – Krakowowi po rozprawy o charakterze naukowym. Podzielona jest na trzy części: „wspomnienia i wywiady”, „kody węgiersko-polskie” i część zatytułowaną Mała ojczyzna nasza w Europie Środkowej. Mimo, że niezbyt objętościowo obszerna z całą mocą uwidacznia niezwykłą erudycyjność autora, kompetencyjność i olbrzymi ładunek wiedzy o nas i naszych antenatach. O pięknych tradycjach, bogatej kulturze i wielkiej literaturze, z którą obcowanie daje wielką satysfakcję i poczucie wartości.
